انتخاب ملت _ ۲ | برگزاری همه‌پرسی در هیچ انقلابی سابقه نداشت/ آیا رفراندوم ۱۲ فروردین تکرارپذیر است؟
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۲۲۶۷۰
محسن ردادی جامعه‌شناس و استاد دانشگاه با بیان اینکه برگزاری رفراندوم برای تعیین نوع حکومت در انقلاب‌ها سابقه ندارد، به این پرسش پاسخ داد که آیا رفراندوم ۱۲ فروردین قابل تکرار است؟ - اخبار سیاسی -
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم _ اولین رأی‌گیری بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در روزهای 10 و 11 فروردین برگزار شد تا مردم میان دو گزینه «آری» یا «نه» به جمهوری اسلامی که خواسته اکثریت قاطع مردم در آن زمان بود، یکی را انتخاب کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
صحبت از رفراندوم ابتدا از سوی امام خمینی(ره) در تاریخ 16 بهمن‌ماه 1357 در جلسه معرفی مهندس بازرگان به‌عنوان نخست‌وزیر دولت موقت مطرح شد. امام خمینی یکی از کارهای دولت موقت را برگزاری انتخابات عنوان کرده فرمودند: "با اینکه من اعتقادم این است که دیگر احتیاج به رفراندوم نیست و مردم مکرر به جمهوری اسلامی رأی داده‌اند؛ لکن برای اینکه بهانه‌ها تمام بشود و شمارش آرا بشود، ما باید آزادانه یک همچو کاری بکنیم تا مردم بدانند، تا همۀ عالم بدانند که رأی آزاد که مردم می‌دهند به که می‌دهند و به چه رژیمی می‌دهند، لهذا ما دولت موقت را تعیین کردیم...".
انتخاب ملت ـ1 | رفراندوم 12 فروردین در اسناد لانه جاسوسی آمریکا؛ "بی‌شک خمینی رفراندوم را خواهد بُرد!"
برای تحلیل رفراندوم تعیین نوع حکومت در فروردین‌ماه سال 58 و همچنین مسئله تکرار رفراندوم که گاهی از سوی اپوزیسیون و ضدانقلاب مطرح میشود، با دکتر محسن ردادی جامعه‌شناس و عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید:
** در انقلاب روسیه و فرانسه نیز رفراندوم تعیین حکومت برگزار نشد
تسنیم: 44 سال از رفراندوم انتخاب جمهوری اسلامی توسط مردم در 12 فروردین 1358 می‌گذرد؛ هرساله درباره‌ی این رفراندوم و برگزاری آن در محافل رسانه‌ای بحث میشود. آیا در انقلاب‌ها و جابجایی حکومت‌ها، رفراندوم برای تعیین حکومت عُرف بوده است؟ آیا گروهی که پیروز میشود برای تثبیت خود رفراندوم برگزار می‌کند؟
ردادی: رفراندوم برای تغییر نوع حکومت، روال معمولی در کشورها نیست؛ کشورهای غیر انقلابی مانند آمریکا، انگلستان و سایر کشورها که اصلاً رفراندوم تغییر و تعیینِ نوع حکومت را در تاریخ‌شان نداشته‌اند و در کشورهای انقلابی هم موضوع رجوع به افکار عمومی تقریبا وجود نداشته است.
به‌عنوان مثال بعد از پیروزی انقلاب روسیه، مجلس مؤسسان را به‌جای رفراندوم تشکیل دادند و قرار شد این مجلس برای نوع حکومت آینده تصمیم‌گیری کند؛ ولی مدتی بعد آن را منحل کردند و کمونیست‌ها حتی در این حد هم نپذیرفتند نوع حکومت را به نظر نمایندگان مردم واگذار کنند. این نشان می‌دهد انقلاب‌های مردمی هم به رفراندوم متوسل نشدند و از این جهت انقلاب اسلامی ایران بی‌بدیل و منحصر به فرد است.
بعد از پیروزی انقلاب فرانسه، یک دوره‌ی وحشت بوده و بعد از آن دوره‌ی هیئت مدیره بود و بعد ناپلئون سرکار آمد و در هیچ‌کدام از موارد رفراندوم مطرح نبود؛ فقط درباره تغییر نوعِ حکومت به امپراطوری رفراندوم برگزار کردند و از مردم فرانسه سوال کردند که «می‌خواهیم حکومت انقلابی را به حکومت امپراطوری تبدیل کنیم و ناپلئون به‌عنوان امپراطور انتخاب شود» و مردم‌شان هم موافقت کردند. مردم انقلابی از حکومت دیکتاتوری ناپلئون حمایت کردند که این خود از طنزهای تاریخ است و هیچ‌کدام از این انقلاب‌ها به‌سمت پرسش از مردم پیش نرفتند.
فیلم مصاحبه با محسن ردادی درباره رفراندوم 12 فروردین
** چرا رفراندوم 12 فروردین تنها بین دو گزینه منحصر بود؟
تسنیم: واژه «جمهوری اسلامی» و «حکومت اسلامی» در شعارهای مردم ایران در دوران انقلاب غلبه داشت و انقلاب هم انقلاب اسلامی بود و در ایام برگزاری رفراندوم جمهوری اسلامی، بحث‌هایی درباره نوع حکومت مطرح می‌شد که حکومت به‌صورت «جمهوری» یا «جمهوری دموکراتیک خلق‌های ایران» باشد. برخی اپوزیسیون می‌گویند «رفراندوم 12 فروردین 1358 دموکراتیک نبوده، چون مردم را بین چند نوع حکومت مخیّر نکرد». آیا چنین ایرادی به اصل رفراندوم وارد است؟
ردادی: رفراندوم اصولاً با انتخابات تفاوت دارد و در موضوعات مهم برگزار میشود و فقط بین دو گزینه «آری» و «خیر» است تا دقیقا مشخص شود و شک و شبهه‌ای باقی نماند، اما در انتخابات چند گزینه وجود دارد. رفراندوم در مسائل بسیار مهم برگزار میشود؛ همان‌زمان برخی می‌گفتند «انتخابات برگزار شود و چند مدل حکومت در اختیار مردم قرار بگیرد و هر کدام که مردم خواستند را انتخاب کنند» چون موضوع مهمی بود و می‌بایست نظر نهایی مردم به‌صورت دقیق «آری» یا «نه» مشخص می‌شد؛ از همین رو رفراندوم برگزار شد، ضمن اینکه قدرت رفراندوم از انتخابات بیشتر است.
دولت موقت که مجری انتخابات بود هم دولت انقلابی‌ای نبود و میانه‌رو بود؛ دولت بازرگان چیزی بین جمهوری اسلامی و نظام سلطنتی بود و گرایشی هم به جمهوری اسلامی نداشت که می‌بایست رفراندوم را برگزار می‌کرد. سخنگوی دولت موقت گفته بود «ما رفراندوم را برگزار می‌کنیم و اگر گزینه کلمه «جمهوری اسلامی» شکست خورد، سراغ گزینه بعدی می‌رویم و رفراندوم دیگری برگزار خواهیم کرد.» دولت موقت طرفدار نظام جمهوری دموکراتیک اسلامی بود و احتمالاً گزینه‌ی بعدی نیز این می‌بود و در عدم موافقت مردم با جمهوری اسلامی، پرسیده می‌شد «آیا مردم ایران با جمهوری دموکراتیک اسلامی موافقت دارند یا نه؟
در هرصورت به‌خاطر اینکه هیچ شک و شبهه‌ای باقی نماند، باید به‌صورت رفراندوم «آری» یا «نه» برگزار شود؛ پاسخ این شبهه همان‌زمان توسط دولتی که گرایش زیادی به جمهوری اسلامی هم نداشت، داده شد.
برگه‌های رأی در اولین انتخابات بعد از پیروزی انقلاب اسلامی
تسنیم: این سال‌ها عمدتا از طرف اپوزیسیون خارج‌نشین و سلطنت‌طلب‌ها مطالبه میشود که یک‌بار دیگر رفراندوم را اجرا کنید. آیا در تاریخ حکومتی بوده که برای بعد از یک رفراندوم برای تثبیت خودش، مجدداً برای اثبات هم رفراندوم برگزار کند؟
ردادی: البته این نکته بیشتر مربوط به قبل از حوادث و اغتشاشات پاییز 1401 است؛ آن‌زمان اپوزیسیون احساس می‌کرد در اکثریت مطلق است و اگر رفراندومی برگزار شود، می‌تواند آرای زیادی بسیج کرده و رفراندوم را به نفع خود تمام کند ولی بعد از این حوادث 1401 مشخص شد که عاجزند حتی یک‌صدمِ مردم ایران را به خیابان بیاورند. این روزها این بحث دیگر مطرح نمی‌شود، چون الان وزن خودشان را متوجه شده‌اند.
پاسخ من به این شبهه برای قبل از این ماجراست؛ الان خودشان هم خجالت می‌کشند این حرف را مطرح کنند. چنین چیزی به دو جهت مردود است؛ یکی تجربه مردم دنیاست. هیچ حکومتی این‌کار را انجام نمی‌دهد و این هم به‌خاطر برخی مصالح است نه‌اینکه همه حکومت‌های دنیا دیکتاتور باشند و نخواهند نظر مردم را بشنوند. نکته دوم عقلانیت است؛ تغییر اساسی در هر جامعه‌ای موجب بی‌ثباتی میشود و این بی‌ثباتی به مردم ضرر می‌زند. هر نوع شورش و نارضایتی نباید به این سمت برود که کشور به سوی برگزاری رفراندوم سوق داده شود؛ اگر در کشور ما نارضایتی هست به‌دلیل مسائل، ضعف‌ها و مشکلات اقتصادی است و البته اگر در حال حاضر رفراندوم برگزار شود باز مردم به جمهوری اسلامی رأی می‌دهند ولی بر فرض محال، اگر جمهوری اسلامی برود و یک حکومت دیگری بیاید، قاعدتاً یک دوره‌ی هرج و مرج داریم که ناامنی و مشکلات اقتصادی را بیشتر می‌کند.
اگر بر فرض، حکومت بعدی بر مشکلات غلبه کرد و تثبیت یافت، اگر 20 سال بعد برخی بگویند به حکومت دیگری برگردیم، هیچ‌وقت جامعه روی آرامش نمی‌بیند و همیشه با تغییرات اساسی پی‌درپی مواجه خواهد بود. رفراندوم شاه‌کلیدی نیست که هر مشکلی را با آن بتوان حل کرد.
تسنیم: به‌نظر می‌رسد روش ساده‌لوحانه‌ای هم هست؛ مردم بعد از سال‌ها مبارزه در سال 1357 پیروز شدند و اپوزیسیون خارج‌نشین می‌خواهد جمهوری اسلامی رفراندوم برگزار کند تا آن‌ها دوباره بر سر کار بیایند!
ردادی: ما رفراندوم را نفی نمی‌کنیم؛ رفراندوم در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بارها تکرار شده و گفته شده به آرای عمومی مردم رجوع شود و منعی هم ندارد. رفراندومی که به‌معنای تغییر نوع حکومت بیان میشود، لازمه‌اش دو اتفاق است؛ یکی مشروعیت‌زدایی کامل از یک حکومت که چنین چیزی وجود ندارد چون مقام معظم رهبری فرموده‌اند انتخابات به‌معنای تأیید حکومت جمهوری اسلامی است. ضدانقلاب بارها به مردم گفته‌اند که در انتخابات شرکت نکنند و این شرکت یعنی تأیید نوع حکومت؛ مردم نیز آگاهانه در انتخابات‌ها آمده‌اند و اگر حتی رأی سفید هم بدهند به‌معنای تأیید جمهوری اسلامی است.
با توجه به انتخابات‌های جمهوری اسلامی و حتی انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر که از نظر نسبت مشارکت و آرای سفید با همه انتخابات‌های قبلی تفاوت داشت، همچنان نرخ مشارکت مردم ما نسبت به کشورهای منطقه و حتی بسیاری از اروپایی‌ها بالاتر است و هر وقت این نرخ مشارکت پایین برود می‌توان درباره رفراندوم صحبت کرد.
نکته دوم اینکه راهپیمایی‌های مردم مانند 22 بهمن و 13 آبان نشان می‌دهد که جمع بسیار زیادی از مردم به‌شدت وفادار به نوع حکومت هستند و مشروعیت‌زدایی اتفاق نیفتاده است؛ اگر مشروعیت‌زدایی اتفاق افتاد می‌توان درباره رفراندوم صحبت کرد.
** رفراندوم برای امر «ایجابی» برگزار میشود نه امر «سلبی»!
در رفراندوم درباره چیزی که «نباید» صحبت نمی‌شود و بلکه درباره چیزی که «باید» بشود سخن گفته میشود. ما در 12 فروردین 1358 درباره اینکه نظام شاهنشاهی نباشد رفراندوم برگزار نکردیم بلکه رفراندوم ما ایجابی بود و گفتیم جمهوری اسلامی باشد، «آری» یا «نه»؟
برنامه‌های جمهوری اسلامی تدوین و اعلام شده بود و مردم هم در شعارهای‌شان گفته بودند و در این مرحله که آگاهی کلی از جمهوری اسلامی وجود داشت، چنین رفراندومی برگزار شد. اپوزیسیون از ارائه برنامه مدوّن و نوع حکومتِ مشخص تا مردم آن را انتخاب کنند عاجز است و نتوانسته مدل حکومتی ارائه کند که قابل رفراندوم گذاشتن باشد؛ آن‌ها فقط می‌گویند «جمهوری اسلامی نباشد». درباره چیزی که نباید باشد نمی‌توان رفراندوم اجرا کرد و بلکه باید ایجابی باشد.
معمولا موارد کلی را مطرح می‌کنند و می‌گویند حکومت دموکراتیک؛ در قانون اساسی جمهوری اسلامی آمده «حکومت از آن مردم است و مردم باید در امور حضور داشته باشند»؛ آن‌ها چیزی فراتر از این را می‌گویند؟ اگر قرار است رفراندومی برگزار شود باید تمام ابعاد حکومت بعدی مشخص شود و مردم ببینند می‌خواهند چه چیزی را انتخاب کنند. نه‌اینکه گفته شود چه چیزی را نمی‌خواهند!
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: اخبار ایران بین الملل بعد از پیروزی انقلاب رفراندوم 12 فروردین جمهوری اسلامی رفراندوم برگزار انتخاب کنند انقلاب اسلامی برگزار شود انقلاب ها نوع حکومت دولت موقت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۲۲۶۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برگزاری نشست «گردشگری بدون مرز در فضای همکاری کشورهای عضو اکو»
نشست سازمان بین المللی همکاری های اقتصادی (اکو) با موضوع «گردشگری بدون مرز در فضای همکاری کشورهای عضو اکو» برگزار شد.
به گزارش ایسنا، در این مراسم نمایندگان عالی رتبه کشورهای عضو سازمان از جمله دبیرکل اکو، جمهوری اسلامی ایران، ازبکستان، تاجیکستان، قزاقستان، ترکمنستان، قرقیزستان، پاکستان، ترکیه و آذربایجان حضور داشته و سخنرانی کردند.
«محمدعلی اسکندری» سفیر جمهوری اسلامی ایران در ازبکستان با تاکید بر اینکه پیوندهای نزدیک فرهنگی و تاریخی کشورهای عضو و قابلیت های فراوان آن‌ها در تمامی حوزه ها، بستر مناسبی را برای همکاری فراهم نموده است که گردشگری از مهم‌ترین آن‌ها به شمار می‌آید.
وی افزود: به‌رغم شکل‌گیری مرزهای جغرافیایی، همگرایی منطقه‌ای و کم کردن فاصله‌ها در بسیاری موارد موانع بی‌شماری را از سر راه ملت‌های منطقه برداشته است.
دیپلمات کشورمان با تاکید بر این مهم که جمهوری اسلامی ایران همواره پایبند به سیاست حسن همجواری و پیوند دوستانه با همسایگان خود است، از همکاری‌های منطقه‌ای استقبال می‌کند.
اسکندری با اشاره به تجربه پایتخت گردشگری اکو در اردبیل در سال ۲۰۲۲ و شهر ساری در سال۲۰۲۳، همکاری کشورهای عضو در معرفی قابلیت های گردشگری یکدیگر را موجب شکل‌گیری همکاری‌های موثر در میان بخش‌های خصوصی فعال در گردشگری کشورهای عضو برشمردند و بر اهمیت نقش مدیران گردشگری در بخش‌های دولتی و خصوصی و همچنین نقش حیاتی تبلیغات و اطلاع‌رسانی تاکید کرد.
سفیر جمهوری اسلامی ایران در ازبکستان با اشاره به اینکه ایران نیز مانند سایر کشورهای عضو از قابلیت‌های گردشگری در حوزه های مختلفی برخوردار می باشد، بر نقش گردشگری سلامت به ویژه در بخش درمان، گردشگری فرهنگی به ویژه در حوزه ادبیات فارسی، گسترش بازارهای خرید مرزی و انجام کمپین‌های تبلیغاتی بر روی مقاصدی که پیشینه تاریخی مشترکی با یکدیگر دراند را از جمله راهکارهای گسترش و تعمیق روابط فیمابین کشورهای عضو برشمرد.
همچنین اسکندری به منظور بهبود شرایط در آینده سازمان پیشنهاداتی را به شرح ذیل مطرح کرد:
۱. راه‌اندازی پلتفرم های مشترک دیجیتالی در حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
۲. افزایش همکاری و تعامل میان اعضاء در جهت تقویت بازاریابی و تبلیغات به منظور معرفی ظرفیت های گردشگری کشورهای عضو
۳. تقویت شبکه حمل و نقل میان کشورهای عضو
۴. استفاده از ظرفیت گردشگری سلامت به ویژه در حوزه درمان
۵. برگزاری تور های آشنا سازی تورگردانان با ظرفیت های گردشگری کشورهای عضو.
در پایان نشست اعضا با صدور بیانیه‌ای «شهرسبز» را به عنوان پایتخت گردشگری اکو در سال ۲۰۲۴ نامیدند.
لازم به ذکر است که سازمان همکاری اقتصادی یک سازمان منطقه‌ای بین دولتی اقتصادی است که در سال ۱۹۸۵ میلادی تشکیل و کشورهای ایران، پاکستان، ترکیه، افغانستان، آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان اعضای این سازمان می باشند و هفت کشور قزاقستان، آذربایجان، افغانستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان در سال ۱۹۹۲ میلادی به طور داوطلبانه به سازمان همکاری اقتصادی پیوستند و در حال حاضر عضو ناظر سازمان ملل متحد و سازمان همکاری اسلامی است.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»